کاهش اشتها می‌تواند به لاغری‌های ناخواسته منجر شود. به خصوص در سالمندان، حتی از دست دادن جزئی وزن می‌تواند عواقب منفی داشته باشد. داروهای افزایش‌دهنده اشتها، گروه‌های متنوع دارویی هستند که از کاهش نامطلوب وزن در کودکان، بزرگسالان و افرادی که از بیماری‌هایی مانند ایدز و سرطان رنج می‌برند پیشگیری می‌کند تا بافت‌های ماهیچه‌ای بدن در این کاهش وزن عمومی از بین نروند. توصیه می‌شود مشکل بی‌اشتهایی ناشی از هر دلیل ممکن هر چه سریع‌تر توسط متخصص تغذیه بررسی و درمان شود.
علائم از دست‌دادن اشتها
بی اشتهایی به دو شکل فیزیکی و روحی روانی رخ می‌دهد و معمولاً به علت بروز عفونت یا مشکلات گوارشی به صورت موقت رخ می‌دهد، وقتی این مشکلات برطرف شود هم اشتهای فرد به حالت عادی خود باز خواهد گشت. گاهی هم از دست رفتن اشتها علامتی برای یک بیماری جدی طولانی مدت مانند مراحل انتهایی بیماری‌های وخیم‌تر مانند سرطان است. این حالت، بخشی از شرایطی است که پزشکان به آن نزاری (cachexia) می‌گویند.
از دست رفتن کامل اشتها در طی یک دوره‌ی زمانی آنورکسیا نام دارد. این‌حالت با بی‌اشتهایی عصبی که نوعی اختلال روانی است، تفاوت دارد. از دست دادن اشتها اغلب با احساس بیماری در هنگام فکر کردن به غذا همراه است. این احساس بسته به علت آن می‌تواند موقت یا طولانی مدت باشد و می‌تواند منجر به کاهش مواد مغذی ضروری بدن یا سوء تغذیه شود. علائم معمولی عبارتند از:
- علاقه کم به غذا
- امتناع از غذاهای مورد علاقه
- کاهش وزن ناخواسته
چگونه می‌توان از کاهش اشتها جلوگیری کرد؟
از آنجایی که دلایل زیادی برای کاهش اشتها وجود دارد، پیشگیری از آن دشوار است. برای کاهش خطر از دست دادن اشتها، می توانید هر گونه شرایط خاص را مدیریت کنید. همچنین از پزشک خود در مورد عوارض جانبی هر دارویی که باید مصرف کنید بپرسید. از حذف وعدههای غذایی خودداری کنید و سعی کنید حتما ورزش منظم و سبک داشته باشید.
